Ruim een jaar had ik er naar uit gekeken, maar de 4Daagse was voorbij voor ik er erg in had… Over het lopen zelf is ook weinig bijzonders te melden. Ik zou u kunnen vervelen met verhalen over hoe warm het was, die eerste dag, maar ik had zelf meer moeite met hoe vroeg de start was – om 3 uur ipv de toch al onchristelijk vroege normale starttijd van 4 uur. De tweede dag was overigens – gevoelsmatig – warmer.
Ik ook zou kunnen pochen hoe ver het wel niet was – maar 50 kilometer is nou eenmaal 50 kilometer, daar valt niet op af te dingen. Er was ook geen gehannes met vroege of late starten, want door lief kijkend met een “ik zoek een vroege start voor mijn papa”-bordje op de Wedren rond te hangen (en wat doorzettingsvermogen) had pa voor elke dag een vroege start op de 40 km.
De enige noemenswaardige gebeurtenis van deze 4Daagse-week was het telefoontje van ManLief op vrijdagmiddag terwijl ik de trein naar huis instapte: “De aankoopmakelaar gaat zo een bod doen”. Een uur na thuiskomst bleek ons bod geaccepteerd.
